«Να ζει κανείς ή να μην ζει...» ακούγεται μία ανδρική φωνή σε ηχογράφηση που αναπαρήχθη μέσω κομπιούτερ. Η φωνή του άνδρα χρονολογείται από το 1880, είναι ηχογραφημένη σ’ έναν πράσινο κέρινο δίσκο και με τη βοήθεια της τεχνολογίας παρουσιάστηκε σε επιστήμονες, μελετητές κα δημοσιογράφους.
Οι πρώτες αυτές ηχογραφήσεις, τα φωνητικά αρχεία, στα οποία περιλαμβάνονται αποσπάσματα από έργα του Σαίξπηρ, αριθμοί και άλλες γνωστές ατάκες, ήταν αποθηκευμένα κι έμοιαζαν ξεχασμένα στο Ινστιτούτο Smithsonian για περισσότερο από έναν αιώνα. Ωστόσο, με τη βοήθεια της τεχνολογίας οι επιστήμονες πέτυχαν να αποκαταστήσουν και να αναπαράγουν τον ήχο.
Οι ηχογραφήσεις προσφέρουν μία ματιά στην αυγή της εποχής της πληροφορίας όταν οι εφευρέτες προσπαθούσαν να ανακαλύψουν νέα πράγματα και να διασφαλίσουν τις πατέντες για τα πρώτα τηλέφωνα και τους φωνογράφους. Σε μία δεύτερη ηχογράφηση, σ’ έναν χάλκινο δίσκο, ακούγεται η αντρική φωνή να απαριθμεί 1-2-3-4-5-6. Σε τρίτη ηχογράφηση, ακούγεται ο εφευρέτης απογοητευμένος καθώς φαίνεται ότι η συσκευή ηχογράφησής του αντιμετώπιζε κάποιο τεχνικό πρόβλημα: «Η Mary είχε ένα μικρό αρνί και το τρίχωμά του ήταν λευκό σαν χιόνι. Όπου κι αν πήγαινε η Mary… Ω, όχι!», ακούγεται η φωνή.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1884 ο Μπελ ηχογράφησε τη λέξη «βαρόμετρο» δεκάδες φορές. Αυτό μαζί με 200 περίπου πειραματικές ηχογραφήσεις δόθηκαν στο Ινστιτούτο Smithsonian, όπου βρίσκονταν μέχρι σήμερα.
Οι ηχογραφήσεις χρονολογούνται στο 1880. Ο Μπελ μετακόμισε από τη Βοστώνη στην Ουάσινγκτον μετά την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας του στις 10 Μαρτίου 1876 για την εφεύρεση του τηλεφώνου. Στις αρχές του 1880 ο Μπελ συνεργάστηκε με τον ξάδερφό του Τσίτσεστερ Μπελ και τον Τσαρλς Σάμνερ Τάιντερ για να ιδρύσουν το Volta Laboratory Associates στην Ουάσινγκτον.
Εκείνη την εποχή ο Γκράχαμ Μπελ κατάφερε να στείλει το πρώτο ασύρματο τηλεφωνικό μήνυμα σε ακτίνα φωτός, μία εφεύρεση που θεωρείται ο πρόδρομος των σύγχρονων οπτικών ινών. Ο ίδιος όπως και άλλλοι εφευρέτες προσπαθούσαν να καταγράψουν τη φωνή τους σε όποιο υλικό γινόταν: γυαλί, μέταλλο, καουτσούκ. Ο Μπελ, ο Εμίλ Μπέρλινερ και ο Τόμας Έντισον παρέδωσαν έγγραφα, ηχογραφήσεις και αρχεία στο Smithsonian προκειμένου να κατοχυρώσουν τις καινοτομίες τους εκεί αρχικά. Ο Μπελ φύλαξε κάποιες συσκευές του μέσα σε μεταλλικά κουτιά τα οποία σφράγισε με ιδιαίτερη προσοχή και τα παρέδωσε στο Ινστιτούτο, ενώ οι αρχικές ηχογραφήσεις του Έντισον θεωρούνται χαμένες.
Υπάρχουν περίπου 400 δίσκοι με ηχογραφήσεις, από τους οποίους οι 200 ανήκουν στον Μπελ. Οι επιστήμονες έχουν δαπανήσει ένα εκατ. δολάρια και πέρασαν τα τελευταία 10 χρόνια προσπαθώντας να αναπτύξουν μία τεχνολογία για την υψηλής ανάλυσης σάρωση των ηχητικών ντοκουμέντων.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας των κομπιούτερ κατέστησε δυνατή την αναπαραγωγή των ηχογραφήσεων. Πολλές από αυτές είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες και μέχρι πρόσφατα δεν ήταν δυνατό να ακουστούν χωρίς να υποστούν φθορά οι δίσκοι ή οι κύλινδροι.
http://himaira.blogspot.com/2011/12/blog-post_988.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου